chemia
: chémia
Latin
Étymologie
- Du grec ancien χημεία, khêmeía.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | chemiă | chemiae |
| Vocatif | chemiă | chemiae |
| Accusatif | chemiăm | chemiās |
| Génitif | chemiae | chemiārŭm |
| Datif | chemiae | chemiīs |
| Ablatif | chemiā | chemiīs |
chemia \Prononciation ?\ féminin
Dérivés
Voir aussi
- chemia sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)

Polonais
Étymologie
- Du latin chemia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | chemia | chemie |
| Vocatif | chemio | chemie |
| Accusatif | chemię | chemie |
| Génitif | chemii | chemii |
| Locatif | chemii | chemiach |
| Datif | chemii | chemiom |
| Instrumental | chemią | chemiami |
chemia \ˈxɛ̃mʲja\ féminin
Dérivés
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « chemia [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.