consiliator
Latin
Étymologie
- De consiliatus avec le suffixe -or.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | consiliator | consiliatorēs |
| Vocatif | consiliator | consiliatorēs |
| Accusatif | consiliatorem | consiliatorēs |
| Génitif | consiliatoris | consiliatorum |
| Datif | consiliatorī | consiliatoribus |
| Ablatif | consiliatorĕ | consiliatoribus |
consiliator \Prononciation ?\ masculin
- Conseiller.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « consiliator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.