disturbatio
Latin
Étymologie
- Dérivé de disturbatus, avec le suffixe -io.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | disturbatio | disturbationēs |
| Vocatif | disturbatio | disturbationēs |
| Accusatif | disturbationem | disturbationēs |
| Génitif | disturbationis | disturbationum |
| Datif | disturbationī | disturbationibus |
| Ablatif | disturbationĕ | disturbationibus |
disturbatio \Prononciation ?\ féminin
- Destruction.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « disturbatio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.