dualis
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | dualis | dualis | duale | duales | duales | dualia |
| Vocatif | dualis | dualis | duale | duales | duales | dualia |
| Accusatif | dualem | dualem | duale | duales | duales | dualia |
| Génitif | dualis | dualis | dualis | dualium | dualium | dualium |
| Datif | duali | duali | duali | dualibus | dualibus | dualibus |
| Ablatif | duali | duali | duali | dualibus | dualibus | dualibus |
duālis \Prononciation ?\
Dérivés
- dualitas (« dualité »)
- dualiter (« au duel »)
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dualis | dualēs |
| Vocatif | dualis | dualēs |
| Accusatif | dualem | dualēs |
| Génitif | dualis | dualum |
| Datif | dualī | dualibus |
| Ablatif | dualĕ | dualibus |
duālis \Prononciation ?\ masculin
- (Grammaire) Le duel.
Voir aussi
- dualis sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)

Références
- « dualis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais
Étymologie
- Du latin dualis (même sens).
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 40,2 % des Flamands,
- 33,8 % des Néerlandais.
Prononciation
- \ˈdwaː.lɪs\
- (Région à préciser) : écouter « dualis ['dwaː.lɪs] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.