fonetik
Danois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Slovène
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | fonetik | fonetika | fonetiki |
| Accusatif | fonetika | fonetika | fonetike |
| Génitif | fonetika | fonetikov | fonetikov |
| Datif | fonetiku | fonetikoma | fonetikom |
| Instrumental | fonetikom | fonetikoma | fonetiki |
| Locatif | fonetiku | fonetikih | fonetikih |
fonetik \Prononciation ?\ masculin animé
- (Linguistique) Phonéticien.
Forme de nom commun
fonetik \Prononciation ?\ féminin
Suédois
Étymologie
- Utilisé depuis 1869, à partir de fonetisk (phonétique).
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Indénombrable | fonetik | fonetiken |
fonetik \fɔneˈtiːk\
- Phonétique, la discipline reliée à la linguistique.
Min far var professor i fonetik.
- Mon père était professeur de phonétique.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.