gradigita
Espéranto
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | gradigita \ɡra.di.ˈɡi.ta\ |
gradigitaj \ɡra.di.ˈɡi.taj\ |
| Accusatif | gradigitan \ɡra.di.ˈɡi.tan\ |
gradigitajn \ɡra.di.ˈɡi.tajn\ |
| voir le modèle | ||
gradigita \ɡra.di.ˈɡi.ta\
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | gradigis | gradigas | gradigos |
| Participe actif | gradiginta(j,n) | gradiganta(j,n) | gradigonta(j,n) |
| Participe passif | gradigita(j,n) | gradigata(j,n) | gradigota(j,n) |
| Adverbe actif | gradiginte | gradigante | gradigonte |
| Adverbe passif | gradigite | gradigate | gradigote |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | gradigus | gradigu | gradigi |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
gradigita \ɡra.di.ˈɡi.ta\

Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)

- nouvelle forme = pasate gradigate \pa.ˈsa.te ɡra.di.ˈɡa.te\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.