incommunicabilis
Latin
Étymologie
- Dérivé de communicabilis, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incommunicabilis | incommunicabilis | incommunicabile | incommunicabiles | incommunicabiles | incommunicabilia |
| Vocatif | incommunicabilis | incommunicabilis | incommunicabile | incommunicabiles | incommunicabiles | incommunicabilia |
| Accusatif | incommunicabilem | incommunicabilem | incommunicabile | incommunicabiles | incommunicabiles | incommunicabilia |
| Génitif | incommunicabilis | incommunicabilis | incommunicabilis | incommunicabilium | incommunicabilium | incommunicabilium |
| Datif | incommunicabili | incommunicabili | incommunicabili | incommunicabilibus | incommunicabilibus | incommunicabilibus |
| Ablatif | incommunicabili | incommunicabili | incommunicabili | incommunicabilibus | incommunicabilibus | incommunicabilibus |
incommunicabilis \Prononciation ?\
- Incommunicable.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « incommunicabilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.