inconsummatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de consummatus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inconsummatus | inconsummată | inconsummatum | inconsummatī | inconsummatae | inconsummată |
| Vocatif | inconsummate | inconsummată | inconsummatum | inconsummatī | inconsummatae | inconsummată |
| Accusatif | inconsummatum | inconsummatăm | inconsummatum | inconsummatōs | inconsummatās | inconsummată |
| Génitif | inconsummatī | inconsummatae | inconsummatī | inconsummatōrŭm | inconsummatārŭm | inconsummatōrŭm |
| Datif | inconsummatō | inconsummatae | inconsummatō | inconsummatīs | inconsummatīs | inconsummatīs |
| Ablatif | inconsummatō | inconsummatā | inconsummatō | inconsummatīs | inconsummatīs | inconsummatīs |
inconsummatus \Prononciation ?\
- Inconsommé, inachevé, incomplet.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Grossier.
Dérivés
Références
- « inconsummatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.