mulo
Espagnol
Étymologie
- Du latin mulus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mulo \ˈmu.lo\ |
mulos \ˈmu.los\ |
mulo \ˈmu.lo\ masculin (pour une femelle, on dit : mula)
- Mulet.
- (Sens figuré) Personne têtue et vigoureuse.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « mulo [Prononciation ?] »
Espéranto
Étymologie
- Du français mule.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | mulo \ˈmu.lo\ |
muloj \ˈmu.loj\ |
| Accusatif | mulon \ˈmu.lon\ |
mulojn \ˈmu.lojn\ |
mulo \ˈmu.lo\ mot-racine UV
- Mulet (espèce).
Hyperonymes
- Klaso: mamulo : mammifère
- Ordo: neparhufulo : périssodactyle
- Familio: ekvedo : équidé
Prononciation
- Toulouse (France) : écouter « mulo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Voir aussi
- mulo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)

Bibliographie
- mulo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- mulo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "mul-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Ido
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| mulo \Prononciation ?\ |
muli \Prononciation ?\ |
Prononciation
Italien
Étymologie
- Du latin mulus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | mulo \ˈmu.lo\ |
muli \ˈmu.li\ |
| Féminin | mula \ˈmu.la\ |
mule \ˈmu.le\ |
mulo \ˈmu.lo\ masculin
Dérivés
Voir aussi
- Mulo (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)

- mulo dans le recueil de citations Wikiquote (en italien)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.