peremptoriu
Roumain
Étymologie
- Du latin peremptorius (« péremptoire »).
Adjectif
peremptoriu \pe.rempˈto.rju\
| Adjectif 4 formes |
Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Masculin Neutre |
Féminin | Masculin | Féminin Neutre | ||
| Nominatif Accusatif |
Indéfini | peremptoriu | peremptoriă | peremptorii | peremptorie |
| Défini | peremptoriul | peremptoria | peremptoriii | peremptoriele | |
| Datif Génitif |
Indéfini | peremptoriu | peremptorie | peremptorii | peremptorie |
| Défini | peremptoriului | peremptoriei | peremptoriilor | peremptorielor | |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.