pronomen
: Pronomen
Latin
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pronomen | pronomina |
| Vocatif | pronomen | pronomina |
| Accusatif | pronomen | pronomina |
| Génitif | pronominis | pronominum |
| Datif | pronominī | pronominibus |
| Ablatif | pronominĕ | pronominibus |
prōnōmen \Prononciation ?\ neutre
Dérivés
- pronominalis (« pronominal »)
- pronomino (« désigner par un pronom »)
- pronominatio (« antonomase »)
- pronominativus (« exprimé par un pronom »)
Voir aussi
- pronomen sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)

Références
- « pronomen », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Same du Nord
Étymologie
- Du latin pronomen.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | pronomen | pronomenat |
| Accusatif Génitif |
pronomena | pronomeniid |
| Illatif | pronomenii | pronomeniidda |
| Locatif | pronomenis | pronomeniin |
| Comitatif | pronomeniin | pronomeniiguin |
| Essif | pronomenin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | pronomenan | pronomeneame | pronomeneamet |
| 2e personne | pronomenat | pronomeneatte | pronomeneattet |
| 3e personne | pronomenis | pronomeneaskka | pronomeneaset |
pronomen /ˈpronomen/
Hyponymes
- čujuheaddji pronomen — pronom démonstratif
- persovdnapronomen — pronom personnel
- persovnnalaš pronomen — pronom personnel
- refleksiivapronomen — pronom réfléchi
- relatiiva pronomen — pronom relatif
- relatiivipronomen — pronom relatif
- resiprohka pronomen — pronom réciproque
- resiprohkapronomen — pronom réciproque
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.