receptatrix
Latin
Étymologie
- Déverbal de recepto (« recevoir, récupérer »), dérivé de receptatum, avec le suffixe -trix.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | receptatrix | receptatricēs |
| Vocatif | receptatrix | receptatricēs |
| Accusatif | receptatricem | receptatricēs |
| Génitif | receptatricis | receptatricum |
| Datif | receptatricī | receptatricibus |
| Ablatif | receptatricĕ | receptatricibus |
receptatrix \Prononciation ?\ féminin (pour un homme, on dit : receptator)
Références
- « receptatrix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.