smrdutý
Tchèque
Étymologie
- De smrdět (« puer »).
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | smrdutý | smrdutá | smrduté | |
| vocatif | smrdutý | smrdutá | smrduté | ||
| accusatif | smrdutého | smrdutý | smrdutou | smrduté | |
| génitif | smrdutého | smrduté | smrdutého | ||
| locatif | smrdutém | smrduté | smrdutém | ||
| datif | smrdutému | smrduté | smrdutému | ||
| instrumental | smrdutým | smrdutou | smrdutým | ||
| pluriel | nominatif | smrdutí | smrduté | smrdutá | |
| vocatif | smrdutí | smrduté | smrdutá | ||
| accusatif | smrduté | smrdutá | |||
| génitif | smrdutých | ||||
| locatif | smrdutých | ||||
| datif | smrdutým | ||||
| instrumental | smrdutými | ||||
smrdutý \ˈsmr̩dutiː\ (comparatif : smrdutější, superlatif : nejsmrdutější)
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.