subornator
Latin
Étymologie
- Dérivé de subornatus, avec le suffixe -tor.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | subornator | subornatorēs |
| Vocatif | subornator | subornatorēs |
| Accusatif | subornatorem | subornatorēs |
| Génitif | subornatoris | subornatorum |
| Datif | subornatorī | subornatoribus |
| Ablatif | subornatorĕ | subornatoribus |
subornator \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : subornatrix)
Références
- « subornator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.