szamár
Hongrois
Étymologie
- De l’italien somaro.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | szamár | szamarak |
| Accusatif | szamarak | szamarakat |
| Datif | szamárnak | szamaraknak |
| Instrumental | szamárral | szamarakkal |
| Causal-final | szamárért | szamarakért |
| Translatif | szamárrá | szamarakká |
| Terminatif | szamárig | szamarakig |
| Essif formel | szamárként | szamarakként |
| Essif modal | - | - |
| Inessif | szamárban | szamarakban |
| Superessif | szamáron | szamarakon |
| Adessif | szamárnál | szamaraknál |
| Illatif | szamárba | szamarakba |
| Sublatif | szamárra | szamarakra |
| Allatif | szamárhoz | szamarakhoz |
| Élatif | szamárból | szamarakból |
| Délatif | szamárról | szamarakról |
| Ablatif | szamártól | szamaraktól |
| Possessif non-attributif singulier | szamáré | szamaraké |
| Possessif non-attributif pluriel | szamáréi | szamarakéi |
szamár \ˈsɒ.maːr\
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « szamár [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.